Goed goed

U hoort me er wellicht al een tijdje over schrijven en roepen in de krant of op TV, dat er veranderingen op tij zijn in Theaters Tilburg. De vraag is natuurlijk of u daar wat van gaat merken. Veel zaken vinden immers achter de schermen plaats. Als reactie op de drastische bezuinigingen in de sector, maar ook als gevolg van een hernieuwde blik op de toekomst. En daarbij is het ons streven dat u daar als klant beter van wordt, in elk geval niet slechter. De eye-catchers in de dingen die we ondernemen zullen u de komende maanden niet ontgaan, als u op de goede momenten komt tenminste. 

Brabantse nachten zijn lang, dus proberen we uw uitgaansavond dit seizoen met name in het weekend wat te verlengen. Met de Toegift, het toetje op uw avond in de concertzaal of de schouwburg. Denk aan singer-song-writers, klassieke musici en poëten in de foyer, afhankelijk van wat u kort daarvoor heeft gezien. De oppas kan dus een half uurtje later naar huis en die taxi wacht nog wel even. En omdat we in Theaters Tilburg op de kleintjes letten hebben we daar wel iets anders voor ingeruild. Als u de bonbons in de pauze mist dit seizoen, weet dan dat we ze hebben omgeruild voor dat fraais na de voorstelling. Goed? Goed.

Alle ogen zijn gericht op de ontwikkelingen in de concertzaal. Nu liggen er nog dikke lagen stof en sjouwen er ambachtslieden rond. Op 9 oktober presenteren we er het nieuwe kunstwerk dat is ontworpen door Samira Boon. Een bijzondere aanvulling op de architectuur van Jo Coenen en het lichtwerk van Peter Struijken die de intimiteit en sfeer verhoogt blij kleinschalige concerten. Een lichtgevende bescherming in de rug, terwijl u luistert naar een ensemble of een zanger. We zitten in een spannende fase, er wordt erg had gewerkt. Ik vertrouw er op dat alles af is en dat het werkt op het moment dat ik Amsterdam Sinfonietta mag presenteren met de violiste Patrcia Kopatchinskaja en haar vader.

De ontwikkeling van dat werk heeft veel voeten in de aarde. Je kan zo’n kunstenaar wel iets erg origineels laten bedenken, maar zorg er maar eens voor dat het werkt. Dus kijkt een architect mee over de schouder, is het Textiellab ingeschakeld om een nieuw weefsel te ontwikkelen en bouwt een lokale zeilenmakerij aan een constructie die licht en flexibel is zodat het werk zonder al te grote inspanningen kan worden opgebouwd en afgebroken. En dat alles onder aardige tijdsdruk met garenleveranciers in Italië die de hele zomer de telefoon niet op lijken te nemen. We houden het hoofd koel, alles komt goed. Geloof mij niet, overtuig uzelf. Kom maar kijken en luisteren.

Als u het item over de concertzaal bij Omroep Brabant wil terugzien, kijk dan hier.