Wat kijkt ze toch spannend de camera in, de actrice Sallie
Harmsen van het Nationaal Toneel. Ze is het beeld van de campagne die nu over
de stad wordt uitgerold. Je komt haar overal tegen. En natuurlijk kijkt ze de
hele dag naar me, op de cover van het programmaboek op mijn bureau. Een
serieuze blik, wat schuilt er achter die ogen? Wat is er aan de hand? Is ze
boos, of kijkt ze verontrust? Ik ben er content mee, erg content. Niet alleen
met die foto en de strakke vernieuwde vormgeving, vooral ook met de inhoud van
dat programma.
Het is een programma dat gezien mag worden. Al zal het je
wel even tijd kosten om het te doorgronden. Dat geeft niet, ook wij hebben die
selectie niet lukraak gemaakt. Het was een hele klus om al dat aanbod af te
wegen en selecteren. Maar nu is het gelukt, alles staat op een rij voor het
nieuwe seizoen. Nu mag u gaan kiezen en bestellen. Zo meteen om 12.00 uur gaat
de verkoop van start. Spannend, ook al is het de tiende keer dat ik als
theaterdirecteur voor in zo’n gids sta. Er valt natuurlijk van alles over te zeggen, over de plannen
die de verschillende gezelschappen, musici en artiesten hebben gepresenteerd.
Maar laat ik me kort richten op het toneel. Want daar is echt wel iets aan de
hand. Veel theatermakers kruipen komend seizoen dichter op de actualiteit, op
de grote vraagstukken waar we als samenleving mee worstelen.
Neem nu zo’n Ola Mafaalani, de artistiek leider van het
Noord Nederlands Toneel die na Borgen komt met All Inclusive. Een stuk waarin
ze zich verplaatst in de vele vluchtelingen die net als wij op zoek zijn naar
geborgenheid en geluk. Of Laura van Dolron, de stand-up filosofe die nadenkt over de terrorist die haar vraagt waar zij nu eigenlijk voor staat,
waarvoor zij bereid zou zijn te sterven. En de makers van Jihad, een verhaal
van drie opgefokte jongens die naar Syrië vertrekken om vervolgens met een
keiharde realiteit te worden geconfronteerd. En tenslotte Lucas de Man van het
Zuidelijk Toneel, die na zijn tocht door Europa en de daaropvolgende voorstelling
op zoek gaat naar de positie van de man binnen de islam.
Andere makers houden zich bezig met machtsspelletjes. Zoals
De Verleiders, die zich dit maal concentreren op de financiële misstanden in
ons zorgstelsel. Met die wonderlijke mix van cabaret en toneel weten ze
belangwekkende zaken aan de orde te stellen. George van Houts, samen met
kompaan Tom de Ket de schrijver van dit stuk, komt zijn complot theorieën in
een soort van theatercollege later ook nog eens aan ons uitleggen. Over de
verleidingen van geld en macht worden meer stukken gepresenteerd. Zoals ook het
dramatische verhaal van de oude Blatter, de man die de verleiding van de
miljoenen achter voetbalorganisatie FIFA niet kon weerstaan.
Al zijn het nu nog maar beloftes, die teksten en foto’s in
de brochure en op de website, het zijn allemaal voorstellingen die kijken naar
de wereld van nu. Die u de blik tonen van een ander, zodat u de volgende keer
toch weer net iets anders kijkt naar de vraagstukken waarmee we worden
geconfronteerd. Dat simpele zinnetje ‘ik zie je’ is door onze marketeer
slim gekozen, u gaat ‘m net als de foto van Sallie Harmsen nog veel
tegen komen. Denk ook eens de tekst van de
Franse schrijfster Anais Nin: ‘we zien de dingen niet zoals ze zijn, we zien de
dingen zoals wij zijn’.