Gaat het Magogo Kamerorkest echt stoppen? Ja,
spijtig, spijtig. Er zijn veel memorabele concerten gerealiseerd, zo’n einde is
pijnlijk. In de afgelopen jaren is er door veel mensen hard gewerkt om het
orkest levensvatbaar te laten zijn.
Waarom het dan toch niet verder kon? Naast
de schoonheid in de zaal was daar steeds de economische realiteit, de strijd om
het publieksbereik. De afwezigheid van de noodzakelijke speelbeurten in het
land voor de unieke producties die Magogo steeds maar weer van de grond wist te
tillen.
Wat het meest bijzondere is dat ik heb meegemaakt met het Magogo? Goh,
daar vraag je me wat. Ik denk dat ik het meest werd geraakt door Gerard van
Maasakkers met Zomaar onverwacht, het
meest in vervoering raakte van de Vier
jaargetijden van Astor Piazzolla en dat ik in verwarring was van het batafysische
concert van Micha Hamel. En ja, ik ben steeds erg trots geweest op het feit dat
de kleurrijke zaal van Jo Coenen en Peter Struyken werd bespeeld door ons
‘eigen’ orkest, met prachtige beelden en een heel eigen gebruik van
videoprojectie.
Wie ik zou willen bedanken? Tsja, die lange
reeks namen laat ik liever aan de voorzitter van Magogo. Maar weet je? Zonder componist
geen muziek, zonder musici geen klanken. Dus hen ben ik het meest dankbaar. En
het publiek natuurlijk, dat toch maar steeds haar vertrouwen in het orkest stelde.
Hoe rond je zo’n tijdperk nu gepast af? Als
je groots hebt gepresteerd, moet je met allure eindigen. Daarom gelukkig geen
requiem, maar een feestelijk slotconcert, met vuurwerk en allerlei mensen die
in de afgelopen jaren zo belangrijk waren voor Magogo en voor Concertzaal
Tilburg. Het doet nu eenmaal pijn om afscheid te nemen, je kan beter lachen
door de tranen heen.
Hoe nu verder? De muziek speelt altijd door.
Tegen de stroom in, ook als overheden terugtreden en bedrijven aarzelen. De
zoektocht naar een nieuwe orkestpraktijk en nieuw publiek stopt niet, ook niet
hier in Tilburg. De meest kleurrijke concertzaal van het Zuiden staat voor een
brede en diverse programmering met gevoel voor traditie en een scherp oog voor
vernieuwing, met dit seizoen initiatieven zoals Micha’s Mix, Incubated: fluisterzacht en Casual Classics, naast de standards van philharmonie zuidnederland
en de Nederlandse Bachvereniging.
Is er toekomst voor concertzalen?
Natuurlijk. De kern van wat wij doen is ‘live’. Het draait hier om echte musici,
die spelen in het hier en nu. Ik geloof dat niemand de kracht van klassieke
muziek kan ontkennen, dat iedereen wel eens mag worden opgetild door virtuoze violen.
Daarna luister je nooit meer hetzelfde.
Magogo heeft veel mensen blijvend geraakt.
Het is niet onopgemerkt gebleven.
