Arjan van der Leij schreef onlangs in het Brabants Dagblad over
de pretparkgeneratie. Hij stelt dat kinderen opgroeien alsof ze permanent in
een pretpark leven. Alles moet leuk zijn, alles draait om consumptie en
vertier. Elke behoefte moet direct worden bevredigd. Alle tijd moet plezierig
worden besteed. Theater kan daar wat tegenover zetten. Goed theater stelt
vragen, laat je twijfelen, neemt de tijd. Je kan verveeld wegkijken van de TV
of je game op de I-pad, een goede voorstelling staat dat niet toe. Acteurs,
musici en hun publiek bevinden zich in 1 ruimte, er is geen ontsnappen mogelijk.
Niet alle kinderen komen vanzelf naar het theater. Niet alle
Tilburgse ouders zien het nut ervan in of hebben zelf de mogelijkheden. Wat wij
hen bieden is niet altijd makkelijk, is niet alleen gericht op amusement.
Daarom is het goed om je voor te bereiden, gewoon op school. Theater is ook
spannend. Dus is het goed om samen te gaan, in de bus of op de fiets. Om in een
vreemde omgeving, maar wel samen met bekenden, iets mee te maken dat je niet
eerder zag. Dat gaat verder dan het digibord met school-tv. Want theater is
live, het gebeurt in het hier en nu, het is 3D zonder brilletje.
U weet natuurlijk al lang dat wij er naar streven om de
meest belangwekkende culturele ontmoetingsplek te zijn van Midden-Brabant.
Onder het motto ‘podium van de stad’ bieden we een programmering van
voorstellingen en concerten met een brede basis en een herkenbare top. We
willen graag dat iedereen ons weet te vinden en dat iedereen het belang van de
podiumkunsten kent. Door het zelf mee te maken, juist ook als je hier niet
eerder was. Voor iedereen, van jong tot oud, van gefortuneerd tot de
meedoenregeling.
Theater is mensenwerk. Mensen zijn kostbaar. Als in Theaters
Tilburg een week lang voorstellingen voor alle basisscholen plaatsvinden,
zijn er dus ook een week lang mensen aan het werk. De kosten daarvan zijn veel
hoger dan wat een school of een theater als wij normaliter kunnen opbrengen.
Dus vullen we dat aan met middelen die we krijgen van onze partners.
Particulieren die jaarlijks geld aan ons schenken in het vertrouwen dat we dat
nuttig besteden. En dat doen we. Door te investeren in de basis van ons
publiek. Door te investeren in de toekomst van onze kinderen.
We zorgen voor een les van een professional vooraf in de
klas, halen de kinderen gratis met de bus op school op, presenteren de
voorstelling en bespreken het eenmaal thuis ook nog met ze na. Ik hoop dat het gisteren een beetje
overtuigend was. Dat die juffen er massaal in slagen hun directeur te
overtuigen van het nut en de noodzaak van een tripje naar de studiozaal. Als de
kinderen zich verdringen voor onze deuren, weet ik dat ik tenminste een voldoende
heb gekregen voor mijn spreekbeurt.
