vrijdag 30 mei 2014

De economie van gebakken lucht

Als directeur voel ik me in deze lentedagen soms een verkoper van gebakken lucht. Keurig gedocumenteerd, met mooie plaatjes en dito praatjes in een glossy brochure en op een strakke nieuwe website. Het klopt, de mensen die u op de foto’s ziet herkent u wellicht van eerdere bezoeken aan ons podium, of van TV. Alleen zijn zij niet te koop, hun beloftes wel. 350 onvergetelijke avonden, beloftes die soms pas over meer dan een half jaar worden ingelost.

Gelukkig verlangen we met z’n allen naar het moment dat het weer zover is. Een theaterervaring begint met het lezen van de titel, nog lang voor de voorstelling zelf bestaat. En in enkele seconden weet u het, hier wil ik naartoe. Al wordt er aan menige Tilburgse keukentafel druk gediscussieerd over de blauwe en rode kruisjes die de echtelieden in onze brochure hebben gezet. Het bestellen is een eitje, dat stelt steeds minder voor en gaat elk jaar weer sneller.

Al geldt dat niet voor alle voorstellingen. Soms moet u echt veel moeite doen. Dit jaar kan u ouderwets in de rij aan de Schouwburgring voor Najib Amhali. Dat hebben wij niet bedacht, dat was zijn eigen idee. Dus staan er nu al een tijdje dranghekken voor de deur. De beleving van die ene voorstelling van Najib begint vroeg voor degene met de eerste slaapzak vrijdagnacht voor de deur. En als u zelf niet kan of wil, u heeft vast nog wel een neefje dat net zoveel van deze Marokkaan houdt als u.

Het schijnt dat je op lange termijn niet echt gelukkiger wordt van materie, van de dingen die u om u heen verzamelt. Dat zei Guido Weijers tenminste gisteren, die stond op een podium dus dan zal het wel waar zijn. Het schijnt dat wetenschappers dat wel met hem eens zijn. Laatst verscheen er nog een onderzoek dat beweerde dat je van een avond theater net zo gelukkig zou worden als wanneer je meer dan duizend euro bijgeschreven krijgt op je spaarrekening. Ik weet niet of het een Tilburgs onderzoek was, zou kunnen want sommige van onze sociaal wetenschappers bewezen tot voor kort elke curieuze stelling.

Maar toch. Nu het vakantiegeld weer is overgemaakt plaatsen duizenden Tilburgers hun bestellingen aan onze balie en op onze website. Ze zetten die duizend euro extra op hun rekening om in grote namen en grote beloftes. En als de stelling van die onderzoekers waar is, dan is dat economisch gezien volgens mij het slimste wat je momenteel met je geld kan doen. Voor elke twintig euro krijg je meer dan duizend euro aan emotie terug.

Flauwekul natuurlijk. U weet, geluk is niet in geld uit te drukken. Een waarachtige beleving van een prachtig concert of een meeslepende voorstelling al helemaal niet. Dat hoeft ook niet, ik ben al lang blij dat u er nog steeds in gelooft. Dat u vertrouwt dat onze beloftes worden waargemaakt. Jammer genoeg niet allemaal, dat is het risico van uw belegging. Dus zorg dat u wat meer kaarten hebt gekocht, dan bent u verzekerd van enige overwaarde. Dan bent u met die kaartjes op de schoorsteenmantel in uw hoofd en hart een stuk welvarender dan toen uw baas het vakantiegeld aan u overmaakte.